یلدا - به نقل از ص آخر روزنامه ایران 30 آذر 94
شب یلدا
نقشی از شادمانی و امید
حافظ موسوی
شاعر
یلدا در آیین میتراییسم، زادروز تولد مهر یا میترا بوده است. در فرهنگ اسطورههای ایران باستان نیز از یلدا به عنوان نماد زایش و تولد و همچنین پیروزی روشنایی به ظلمت و پیروزی اورمزد بر اهریمن یاد شده است. جالب اینکه پیروزی روشنایی بر ظلمت در طولانیترین شب سال جشن گرفته میشود.
یلدا در واقع جشن امید است. امید بر اینکه به هر حال روشنایی بار دیگر به ظلمت غلبه خواهد کرد، چنان که سعدی گفته: «هنوز با همه دردم امید درمان هست/ که آخری بود آخر شبان یلدا را» در ادامه صرف نظر از اهمیت جنبه اسطورهای یلدا و اینکه اسطورهها چگونه در طول هزاران سال، فرهنگ ما را ساختهاند و نیز صرف نظر از اینکه نیاکان ما چه دقت حیرت انگیزی در تحولات طبیعت و گردش روز و ماه و سال داشتهاند. همین که یلدا در زندگی امروز ما نقشی از شادمانی و امید دارد به نظرم بسیار مهم است.
آن طور که برخی آمارها میگویند متأسفانه ما ایرانیهای امروزی برخلاف نیاکانمان مردم شادی نیستیم. نیاکانمان از هر مناسبتی برای شادمانی و شکرگزاری از طبیعت استفاده میکردند و ما از هر فرصتی برای غمگساری و اندوه.
اینکه در سالهای اخیر بعضی از آیینها بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفتهاند به نظرم واکنشی است و گرچه ممکن است رگههایی از ناسیونالیسم ایرانی در برخی از این اقدامها باشد اما به گمانم این موضوع آنقدر هم اهمیت ندارد که آن انگیزه دیگر، یعنی جستن و پاسداشتن مناسبتهایی برای شادمانی و امید.
امیدوارم این گفتههایم را شعار فرض نکنید، کیست که در این مملکت از فشارهای اقتصادی، اجتماعی و... که بر مردم وارد میشود بیاطلاع باشد. با این حال باید به همان بیت سعدی دوباره رجوع کنیم که میگوید: «که آخری بود آخر شبان یلدا را» بنابراین شب یلدا را به عنوان نمادی از شادمانی و امید به هموطنان گرامی تبریک میگویم.
با بودنت خدا هست